Bu ne?

Merhaba,

Sizce bu resim neyi anlatıyor ve neden çizilmiş? Yarın başka çizimlerle birlikte ne olduğunu yazacağım. Ufkunuz biraz daha açıp öyle düşünün..

Ek: Bu resim imzalamam için önüme gelen bir kaza tutanağındaki resim. Mobil vince takılı kolon halattan kopup işçinin ayağına düşüyor. Neyse ki küçük bir çatlakla kurtuluyor işçi ama ben bu kaza tutanağını ve resmi görünce gülmekten kendimi alamadım.

Arabalar Nasıl Kaza Yapar...

Uzun zamandır şoförlerimizden bahsedeceğim ama bir türlü fırsatım olmadı. Onları ilginç kılan ve bu posta konu eden eğitim durumları. Benimle çalışan 3 şoförde üniversie mezunu, hatta biri 2 üniversite birden bitirmiş. Biri kazak, biri türkmen diğeri ise igor adında bi rus. Kazak olan şoförümüzün yayınlamış bir şiir kitabı bile var. Hemde kazakistanda çok satanlar arasına girmiş. Dün türkmen şoförümüz bir olay anlattı geçnliğinde yaşadığı bana çok komik geldi paylaşayım istedim. Otomobilin daha türkmenistana yeni girdiği zamanlarda Aşkaabatta sadece iki otomobil varmış. Uzun sürede 2 otomobille idare etmişler. Bu zaman zarfında bu iki otomobil lenin bulvarında birbirlerine çarparak kaza yapmışlar. Şehirde sadece iki otomobil varmış ve onlarda birbirlerine çarpmışlar:D Bazen öyle kazalar görüyorum ki nasıl oluyorda bu iki otomobil bu kazayı yapmışlar diyorum. Böyle zamanlarda otomobillerin birbirlerini çok güçlü çeken mıknatıs sistemleri olduğunu bile düşündüğüm olmuştur. İşte bu teorimi kanıtlayan bir olay. Sadece iki otomobil var ve onlarda gelip birbirlerini buluyorlar.

I'm proud of me:)

Geri döndüm ben, çok gezdim çok çalıştım ama hepsine değdi... Çok güzelmiş tyumen. Rusların ne kadar eğitime önem verdiği çok ortada, çünkü neredeyse şantiyemizin olduğu her şehirde bir üniversite yapıyoruz. Hemde çok modern üniversiteler. Ruslarda düşündüğümün aksine sıcak insanlar aslında her gittiğim yerde çok çabuk arkadaşlar edindim. Döndüğüm gibi yine toplantılar başladı, çok yoruyorlar beni çoook. Buralara gelirken hayatımda çok büyük değişiklikler yapıp gelmiştim. Değişim hala devam ediyor aslında. Şimdilik değişiklikler beni güzel biryerlere doğru götürüyor. Hayatımın her anında mutlu olabilmeyi bilmiş biriyim ama bu sefer daha farklı içimde rahat. Herşeye rağmen değil gerçekten mutluyum. İşte şimdi o değişim sonlanmak üzere, bu bölümüde aşarsam tamamdır:)
Aslında anlatmak istediklerimi çokda net anlatamadım ama daha sonra daha ayrıntılı anlatırım... Neredeyse hergün internetten gazeteleri okuyorum, Türkiye'deyken durumumuzun bu kadar vahim olduğunu farketmeniz mümkün olmuyor ama uzaktan bakınca hiçde iyi bir halde gibi durmuyoruz. Dışarıdan bakınca diktatörlük rejimiyle yönetiliyormuş hissi veriyoruz. Bana olduğu kadar ülkemizede bir değişim lazım gibi görünüyor.